Author :
Abstract
Melisa Kesmez’in Küçük Yuvarlak Taşlar adlı kitabı, bir aile dramının iç yüzünü anlatan birbiriyle bağlantılı üç hikâyeden oluşmaktadır. “Nergis’in Hikâyesi”, “Elif’in Hikâyesi” ve “Mehmet’in Hikâyesi” başlıklı metinlerde, ailenin her bir ferdi, dramatik kopuşlarını kendi bakış açılarından anlatmaktadır. Bu dağılış, aile fertlerinin her birinde kapanmayan yaralar açmış, travmatik sonuçlarıyla yaşamlarının sonraki süreçlerinde yüzleşmek zorunda kalmışlardır. Bu hikâyelerde, olumlu ve olumsuz yönleriyle ebeveyn-çocuk ilişkilerinin karakterlerin bütün yaşamlarını etkilediği görülmektedir.
Hikâyelerin her birinde ailenin bir bireyi başkişi konumundadır ve başkişilerin ağır bir buhranla boğuştukları bir kriz dönemi anlatılmaktadır. Hikâye kahramanları, bir ailenin bireyleri olarak farklı bağlamlarda birbirlerinin sevgisini ve varlığını kaybetmenin yarattığı derin üzüntüyle ağır bir ruhsal çöküş içine girmişlerdir. Aile içinde yaşanan bu kayıplar, kendi ebeveynleriyle yaşadıkları travmaları yeniden ve daha şiddetli bir şekilde tekrar gün yüzüne çıkarmakta ve bireyler buhrana gömülmektedir. Aile bireyleri için sonraki nesille (evlat-torun) kurulacak yeni bir sevgi bağı, buhrandan çıkma umudu olarak finali şekillendirmektedir.
Bu incelemede, karakterlerin yaşadıkları ruhsal çöküş (buhran) ve bu çöküşten iyileşmeye giden bir çıkış yolu bulduklarını işaret eden süreç irdelenecektir. İnceleme metin tahliline dayalıdır ve psikoloji biliminin verileriyle desteklenmektedir. Bu bağlamda, travmatik deneyimler yaşayan kişilerin ağır depresif dönemlerinden çıkarken geçirdikleri iyileşme evreleri ile hikâye karakterlerinin olumlu değişim süreçleri arasındaki benzerlikler ortaya konacaktır.
Keywords
Abstract
Küçük Yuvarlak Taşlar by Melisa Kesmez is composed of three interrelated stories that reveal the inner dimensions of a family drama. Titled “Nergis’s Story,” “Elif’s Story,” and “Mehmet’s Story,” each narrative presents a family member recounting their emotional rupture from a unique perspective. This fragmentation results in enduring wounds for each character, forcing them to confront the traumatic consequences throughout their lives. These stories illustrate how parent-child relationships—both in their positive and negative aspects—profoundly shape the characters’ entire life trajectories.
In each story, one family member serves as the protagonist, and a period of severe psychological crisis is depicted. As members of the same family, these protagonists experience deep emotional collapses triggered by the loss of each other’s love and presence. These losses within the family revive past traumas involving their own parents, often in even more intense forms, pushing the characters into a state of profound crisis. Ultimately, the possibility of forming a new bond of love with the next generation—whether with children or grandchildren—emerges as a symbol of hope for healing, shaping the conclusion of the narratives.
This study analyzes the process through which the characters descend into psychological breakdown and then find a path toward healing. The analysis is based on textual interpretation and supported by psychological insights. In this context, parallels are drawn between the stages of recovery experienced by individuals who have undergone traumatic experiences and the positive transformations observed in the characters.
